Siginn fiskur með mörfloti og uppáhaldshráefnið mitt er hrossakjöt

Lax í Múlaseli í Hraunhreppi

Mikið saltkjöt, saltfiskur og skata. Mamma reykti alltaf kjöt og bjúgu í kofa.

Sjálfskeiðungur, hornspónn og askur

Slátur og Hangikjöt. Fiskur er uppáhalds hráefnið mitt

Át hrá bjargfuglsegg fyrir vestan og fannst það gott

Skata, saltfiskur, bjargfuglsegg. Skyrgerð og strokkað smjör

Sjóða í spað. Hamrar sem voru notaðir til að mýkja kjötið

Svið og rófur. Uppáhalds íslensku hráefnin mín eru fiskur og lambakjöt

Trúlega rjómaterta á jólunum. Það var ekki mikið um soddan fínerí þá.

Aldrei kjöt á föstudaginn langa. Kaffibaunir voru alltaf brenndar í potti á kolaeldavél og malaðar í kaffikvörn. stundum notaður kaffibætir, líka kallað rót, til að spara kaffið.

Gera lundarbagga, ristlar, vafðir utan um hálsæðar, svo vömb saumuð utan um (allt vel þrifið). Soðið og sett í súr.

Skilvinda og strokkur

Hangikjöt og siginn fiskur

Súkkulaði sem bráðnaði og klíndist út um allt

Skata á Þorláksmessu

Súrsun, Rykklingur, steinbítur sem harðfiskur, Skyrtunnur og skilvindur

Skyr og rjómi

Fiskur

Steikja harðfiskroð

Gera hnoðmör og hamsatólg

Ýsa, steinbítur og rauðmagi

Hafragrautur á Siglufirði

Soðinn lax með grænmeti og eggjum og uppáhaldshráefnið mitt er ýsa.

Að borða bjúgu á Siglufirði

Lambalæri annan hvern sunnudag og lambahryggur hina sunnudagana

Saltfiskur lambakjöt

Kinda, skepnu fætur að rotna, látnar rotna til að hreinsa hár af , siðan saltað og soðið. soðið og fitan notuð i sápu . enn lappirnar settar siðan i súr.

Silungsveiði i net í lækjum. Silungur og Lax sigin og saltaður. Mjólk i læknum til að geyma.

Hornspænir, vasahnifur, sjálfskeiðingur, skeiðahnifur i sliðri.

Lærisneiðar Lambakjöt

Allir heima og saman að borða

Mjólk og mjólkurvinnslan er að gleymast heima. Vantar að nota meira rjóma

Kjötsúpa, lambakjöt

Heima i gamladaga þar sem allir fengu kakó og jólaköku kl. 18.00 á aðfangadag og Hangikjöt um kvöldið áður enn við fórum að sofa kl. 9 til 10 kalt með öllu tilheyrandi sósa og laufabrauð

Kúttmagi , mjöl og lifur hrært saman og sett inni kúttmagan sem er búið að hreinsa og verka og sauðað fyrir og borðað nýtt

Skilvinda strokkur. Súrmatur var settur i settur i stóra eikar tunnu enn plast tunnur nútimans eru ekki góðar og ekki gott bragð.

Sviðalappir, lambakjöt

Þegar ég var 7 ára og mamma þurti að fara að heiman og ég tók það að mér að verða húsmóðir. Þá sauð ég kjötsúpu fyrir pabba og gekk vel þangð til nágranna konan kom og eiðilagði súpuna með því að setja hafragrjón i súpuna.

Alltaf fiskur á skírdag. Mikil fiskur og nánast bara kjöt á sunnudögum. sakna þess að fá ekki kúttmaga var vön að gera hann sjálf

Kótilettur í raspi, Lambakjöt

Allt framleitt heima og mikil vinna á haustinn við slátrun.
Kaupstaðaferð 2 á ári og þá fór bóndinn og kannski einn vinnumaður með til að hjálpa til.Að svípa hausa og lappir af skepnum, kindum ,geitum i smiðju

Öll gömlu verkfærin sem enginn kann lengur á til að fullvinna mjólkina heima

Brúnað lambakjöt

allir saman að borða heima og öruglega silungur á borðum því hann var veiddur allt árið undir ís á vetrum og i net á sumrinn

Sigin silungur
saltaður silungur og
Létt reykt á brauð

Þessi mikla vinna á haustinn við suðu , súr og söltunn.
td. að kalona vambir.

Hangikjöt, Rjúpa og uppáhaldshráefnið mitt er lambakjöt

Pabbi að reita rjúpu ég 5 ára, öll fjölskyldan saman enn þetta kvöld verður mamma veik og fer i burtu i 3 ár .

Hangikjöt á jólum. Rjúpan var nýmeti allan veturinn og því góð.

Matar tilbúningurinn að hausti, sjóða, súrsa, salta. og allt þurti að vinna sjálfur og á stuttum tíma. Saltfiskur , sigin fiskur og þurkaður. Hundamatur i súr

Fótasulta Fótaostur. Kinda svið af fullorðnu saltað. Ungar kindur borðuð ný og súrsuð.

Sleggja til að berja harðfisk, Skilvinda, strokkur,

Súrmatur

Lambakjöt

Súrir laxahausar. Nes i Aðaldal. Hlóðar bakað rúgbrauð. Plata sett yfir tað hlóð, hnallurinn (brauðið ) sett ofaná og siðan pottur hvoldur yfir og siðan hulið með ösku i sólarhring.

Súrmatur orðinn miklu minni og ekki eins oft á borðum

Fiskur og rjúpur

Hreindýrakjöt

Rauðgrautur um jólin. Rúllusteik. Úrbeinuð slög sem fyllt vorum með eplum og sveskjum, kryddað og látið liggja yfir nótt) þótti herramannsmatur.

Jólarjúpur. Uppáhalds hráefni er nýtt lambakjöt

Nýtt svínakjöt

Um jólatíma var alltaf rauðgrautur, reykt rúllupylsa

slátur og súrmatur

Brauðsúpa, fiskur uppáhalds hráefni

Kálfakjötið

Rauðgrautur úr innfluttri saft eða niðursoðnum berjum með rjóma.

Hleypa ábrystir, útvatna saltfisk, strokkar og skilvindur

Harðfiskur, Uppáhalds Íslenska hráefni er kjöt.

Í sveitinni, feitt saltkjöt.

Hræringur, grjónagrautur, alls kyns grautar.

Ábrystir. Reykja kjöt, láta fiskinn síga. Saltað hráefni í margskyns ílát

Sigin grásleppa, en fiskur er uppáhalds hráefnið mitt

Steikt súpukjöt í sósu og brúnaðar kartöflur. Jólamaturinn á Litla koti

Það var allt borðað sem til var

Spónn, Súrt, sigið, saltað

Kjöt í karrý en fiskur er uppáhalds hráefnið

Kálfskinn og saltkjöt

Hangikjöt og laufabrauð. Allur innmatur nýttur og mikið saltað og reykt

Kúttmagi, þorskhausar og lifur

Skyr en fiskur er uppáhaldshráefnið mitt

Alltaf betri matur á sunnudögum. Það voru engir ísskápar í mínu ungdæmi.

Hangikjöt en grænmeti er uppáhalds hráefnið mitt

Hún var að Hnjúki í Skíðadal

Alltaf fínni matur á sunnudögum

Súrsaður matur og handsnúnar hakkavélar

Kjöt í karrý

Þegar ég kom fyrst til Íslands á sveitarbæ veturinn 1978/1979. Húsfreyjan eldaði heimilsmat þess tíma, sveið kinda- og nautshausa, súrsaði, bakaði og gat eiginlegt allt!

Ég er ekki íslensk og hef ekki íslenskan matar bakgrunn – en í dag eftir rúmlega 30 ár á landinu er það rabarbarasultan sem heillar mig mest, hvernig það má útfæra hana, t.d. sem eðal álegg á brauði, sultuð með súkkulaði og kaffi.

Ég er aðili að félagi Húsfreyjanna á Vatnsnesi. Við sjáum um árabil um Fjöruhlaðborðið í Hamarsbúð á Vatnsnesi með öllu sem í dag heitir „local food“ síðan um 1995. Þarna var borið á borð allt sem umhverfið býður upp á, frá hettumáfseggjum til blóðpönnukaka, til skonsutertu og sigins fisks. Endilega hafið samband við Húsfreyjanna, þarna er fjársjóður af fróðleiki um svæðisbundina matargerð að finna.

Það er ekki alltaf auðvelt að varðveita matarhefðir vegna  erfiðleika við kerfið, t.d. þegar um sviðna hausa fyrir sviðamessa er að ræða, þá veit ég heilan bálk um þetta.

Steiktur fiskur en uppáhalds íslenska hráefnið er fiskur.

Rjúpur á Eskifirði

Saltkjöt og slátur og þurrkaður fiskur

Skilvinda og hakkavél

Hangikjöt, kjöt og fiskur uppáhalds hráefni

Kjötsúpa

Að leggja í súr

Skilvindur

Glænýr fiskur með nýjum kartöflum, rúgbrauði og bræddu smjöri með graslauk

Að drekka kalt kakó úr pottinum á eldavélinni til að fá skánina sem var seig og góð (3ja ára)
Hræringur úr heitum hafragraut með ísköldu, óhrærðu, eldsúru skyri, púðursykri og mjólk út á (4 ára)
Fiskur stappaður með kartöflum og tómatsósu

Gamlar hefðir þar sem ég bý (undir Eyjafjöllum) er saltaður og/eða reyktur fýll.
Allir ræktuðu kartöflur og rófur og borðuðu með flestum mat.

Svið voru gerð á flestum bæjum með logsuðutækjum. Fýll saltaður í tunnur. Settar niður kartöflur á hverjum bæ. Gerð hrossabjúgu. Brodmjólk tekin og eldaðar ábrystir.

Man eftir að hafa heyrt bjúgu kölluð grjúpán. Rúllupylsupressa, stök hella til að baka flatkökur, lítil pottur kallaður kastarhola sem alltaf var smjör eða smjörlíki í, brætt og notað út á mat. nálar til að sauma sláturkeppi.

Súr lifrarpylsa og súrt slátur með með hafragrautnum á morgnana með mjólk, án sykurs

Skyr og hafragrautur hrært saman – þá er það hræra eða hræringur – með mjólk út á – og sykur. Hafragrjónin voru ódýrari en hrísgrjón, þess vegna var hafragrautur oftar notaður í þetta en grjónagrautur. Reynt að fara vel með alla hluti, all nýtt.

Skyr: Mjólkin var flóðu/hituð svo kæld aftur niðrí svona 36-7C. Þá var hrært skyr sykurlaust, sem var kallað þétti. Svo var íslenskt … magar úr ungkálfum voru teknir, efni í maganum sem þeir fæddust með og svo var búið til úr þessu sem var kallað hleypir sem hleypti mjólkina. Þá hljóp mjólkin, hún ysti svona og súrnaði svo.

Mysuostur: Mjólkin var hleypt fyrst, volg mjólk. Hljóp alveg í stykki og svo var það tekið, veitt upp, sett í dall og þrýst ofan í. Tekið upp úr sett í fjöl í hjall eða svoleiðis og svo þornaði þetta. Þótti gott að borða með smjöri og jafnvel kartöflum.

Bakað gott kaffibrauð til jólanna, smákökur og jólakökur og tertur. Þeyttur rjómi þekktist ekki fyrr en komin undir fermingu um 1943-4., Pískað með tveimur göfflum.

Í gamla daga var vasahnífur notaður til að borða með, engir gafflar notaðir.

Kjötið var ekki sagað heldur hoggið með sérstakri öxi sem var hálfbeitt, hlutað niður í hæfilega bita.Þeir sem voru góður smiðir, eitt högg sem dugði í hvert skipti. Fór ekkert í eitthvert rugl þannig.

Ausur búnar til úr tré, litlar og svo stærri, t.d. til að ausa grautinn með. Smíðað heima. Búið til úr tré og gert með vasahnífnum sínum þeir sem voru lagtækið eins og kallað var.

Askarnir sem grautur og skyr var borðað úr. Svo gengu þeir úr sér og hætt að búa til þá voru gerðar litlar leirskálar með rósabekk á.

Kjötsúpa og mjólkurvörur uppáhaldshráefni

Í Reykjavík, gott kakó og grjónagrautur á köldum degi

Kjötréttur með afar miklum lauk, réttur sem fjölskyldan hefur dálæti á og ættaður var ú Húsmæðraskólanum á Laugarvatni.
Sýrðar rauðrófur

Að taka slátur. Leggja í mysu og setja í súr. Rabbarbarasaft, sett ásamt vatni í glerflöskur, tappi settur þétt í og svo var lakkað vel yfir tappann til að gera loftþétt, – þetta geymdist lengi.

Skötuselur með kartöflugratíni og spergilkáli

Starfaði veitingastað Hótel Borgar 1996-1997 og kokkarnir þar voru ekkert feimnir við að elda eins ofsalega góðan og óhollan mat og þeir gátu. Sérstaklega minnistæðir réttir voru mjög rjómamikið kartöflugratín, nautasteikur með þettum soðsósum og súkkulaðikökur bakaðar úr risastóru innflutt amerísku suðusúkkulaði. Munaður á mjög háu stigi allt saman.

Hrossabjúgu klikka aldrei en móðir mín ólst upp í Þykkvabæ. fFskur frá Hornströndum.

Já – flökun á fiski, fiskisúður úr fiskbeinum, fiskur í raspi ef það er að gleymast. Brasa, geri mikið af því

Lambakjöt á diskinn minn. Sérstaklega marenaðar lambalundir.

Naga bein.

Hangikjöt með kartöflum í uppstúfi, grænum baunum, heimagerðu rauðkáli, laufabrauði, Waldorfsalati og súkkulaði/ávaxtasalati

Mínar uppáhalds matarminningar tengjast grilluðum lambakótilettum sem við fengum alltaf þegar við fórum í sumarbústað, sem var í viku í senn og þá voru þær hafðar 2x. Bornar fram með kartöflum, smjöri, sýrðum rjóma og maísbaunum. Enn uppáhalds sumarmáltíðin mín.

Heita súkkulaðið hennar Ömmu Hermínu heitinni. Hún bræddi Síríus suðusukkulaði í potti með mjólk og lét sjóða að mig minnir í 2 mínútur og hrærði stöðugt í á meðn – sagði þetta afar mikilvægt 🙂 Man ekki hvort hún bætti sykri og/eða vanillu út í – held ekki. Galdurinn var sletta af koníaki út í pottinn og fengu allir þá útgáfu, börn sem fullorðnir og vildi amma ekki hlusta á neitt væl um að finnast það ekki gott (þetta var bara smá keimur auðvitað sbr. sherry-fromage, þetta var ekki áfengur drykkur)! Stundum varð slettan þó óvart aðeins of stór og ég kom einu sinni heim eftir heimsókn til ömmu angandi af koníakslykt 🙂

Hamborgarhryggur á aðfangadag, hangikjöt á jóladag, lambalæri/hryggur á gamlársdag og páskadag.

Kjötsúpa

Að flaka t.d ýsu hreinsa hana skera í bita velta þeim í hrærðum eggjum og brauð raspi og steikja.